Opowieści Zdobywcy: Pechowe bitwy

W świecie Conqueror’s Blade i sezonie Knightfall, każda bitwa Zakonu Miecza może być wygrana bądź przegrana w konsekwencji zbiegu trzech czynników: strategii, siły i szczęścia. Ten ostatni element jest prawdopodobnie najważniejszy i to zarówno w grze, jak i w realnym świecie, w czasie prawdziwych wojen.

Nie można powiedzieć, aby historyczny odpowiednik Zakonu Miecza, Krzyżacy, miał wiele szczęścia do wielkich bitew, bo te zazwyczaj przegrywał. Ludzie przesądni za dzień pechowy uważają piątek trzynastego. Dla Krzyżaków jednak wyjątkowo pechowy okazał się 15 dzień miesiąca, bo ogromna bitwa, do której doszło 15 lipca 1410 r., w dużej mierze decydująca o losach tej części Europy, zdecydowanie nie zakończyła się po myśli zakonu krzyżackiego.

Krwawa rozprawa pod Grunwaldem

Bitwa pod Grunwaldem w 1410 roku przyniosła wielkie zwycięstwo sił polsko-litewskich. W gruncie rzeczy zakon krzyżacki poniósł tak dotkliwą klęskę, że już nigdy nie zdołał odbudować swojej potęgi militarnej. Król Władysław II Jagiełło, sprawujący najwyższe dowództwo nad armią polsko-litewską, miał pod swoją komendą (zależnie od źródeł) od 16 000 do 39 000 żołnierzy. Krzyżacy zgromadzili 11 000 – 27 000 ludzi (liczebność i w tym przypadku podawana jest różnie), dowodzonych przez wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena. Ta bitwa była jedną z największych rozstrzygających starć średniowiecznej Europy i jest zaliczana do grona najważniejszych zwycięstw w historii Polski i Litwy.

Pod Grunwaldem padło prawdopodobnie 211 z 270 braci-rycerzy zakonu, a pewna ich liczba trafiła do niewoli. Przegrana mocno osłabiła zakon krzyżacki, a ciężar finansowy reparacji wojennych doprowadził w późniejszym czasie do wielu wewnętrznych konfliktów w Prusach i negatywnie wpłynął na gospodarkę kontrolowanych przez zakon ziem.

Schemat przedstawiający prawdopodobne wydarzenia końcowej fazy bitwy.

Pechowa trzynastka (wojna trzynastoletnia)

Bitwa pod Grunwaldem stała się w pewnym sensie zarzewiem konfliktu, który po kilkudziesięciu latach wybuchł z nową siłą i doprowadził w latach sześćdziesiątych XV wieku do kolejnej wyniszczającej wojny zwanej trzynastoletnią (lub „wojną miast”). Niekorzystne dla Krzyżaków rozstrzygnięcia militarne powodowały napięcia wynikające z konfliktów między Zakonem, sprawującym władzę na Pomorzu i w Prusach, a miastami zrzeszonymi w Związku Pruskim. Efektem tych tarć był najpierw bunt i powstanie, a następnie pełnoskalowa wojna między i wojny między Koroną Królestwa Polskiego a zakonem krzyżackim.

Wojna trzynastoletnia zakończyła się zwycięstwem Korony i II pokojem toruńskim. Zakon krzyżacki stał się wówczas polskim lennikiem, a Pomorze Gdańskie zostało włączone do terytorium Polski.

Geneza złego omenu

To, że piątek trzynastego uważany jest za dzień pechowy, tłumaczy się na kilka sposobów. Są tacy, którzy wskazują na źródło w wydarzeniach opisywanych przez Biblię — a konkretniej w Ostatniej Wieczerzy, w której uczestniczyło trzynastu gości (Jezus i jego dwunastu uczniów). I dlatego trzynastka miałaby być uważana za zły omen.

Inne popularne wytłumaczenie wiąże się z konsekwencjami mrocznych wydarzeń, do których doszło w piątek 13 października 1307 roku. Tego dnia z polecenia króla Francji Filipa IV aresztowano setki rycerzy zakonu templariuszy, których uwięziono, torturowano, a następnie stracono. Jak głosi legenda, wielki mistrz zakonu templariuszy, na chwilę przed śmiercią w płomieniach, przeklął swoich oprawców.

Zapoznaj się z innym artykułem z serii „Opowieści Zdobywcy” na temat Kopernika. A już niedługo kolejne ciekawostki!