Belirli ebattaki her ülkenin iktidarını, tıpkı Roma İmparatorluğununki gibi, devirmek isteyenler hep olmuştur. Roma imparatorları sürekli olarak hem dışarıdan hem de içeriden tehditlere maruz kalıyordu.

Roma sarayında siyasi gerginlikler ve çekememezlikler gırla gidiyordu. Nice imparator da bir gaspçının ya da kendi çalışanlarının elinde hayata göz yummuştu. Bu yazıda söz konusu bahtsız liderlerden bazılarını tanıyacağız ve suikastlarının ardındakilerin kim olduğunu öğreneceğiz.

Brutus'un İhaneti

Bir ihanet sonucu hakkın rahmetine kavuşan imparatorlardan biri özellikle öne çıkar. Jül Sezar, 15 Mart MÖ 44'te diğer siyasetçilerce bıçaklanarak öldürülmüştü. Roma Cumhuriyeti'nin yaşam boyu diktatörü ilan edilen bu zat, vatandaşların çoğunluğu nazarında bir tiran değildi. Halk onu onaylıyordu. Onun askeri becerisi, günümüz İspanya, Fransa, Almanya'sı gibi ülkelerin topraklarını Cumhuriyet'e katmıştı.

Gelgelelim seçilmiş siyasi temsilciler olan senatörlerin birçoğu Sezar'ın popülerliğinden hoşnutsuzdu ve Roma'nın liderini öldürmek üzere bir plan tertiplemişlerdi. Büyük bir ihanet içeren cinayet sonucu, 60 kişilik bir grubun saldırısına uğrayan Sezar 23 yerinden bıçaklandı. Faillerden biri de yeğeni Marcus Junius Brutus'tu. Meşhur “et tu, Brute?” (sen de mi Brutus?) ifadesinin, ölmeden önce Sezar'ın sarf ettiği son sözler olduğu söylenir.

Jül Sezar'ın ölümü Romalı toplumundan çok olumsuz tepki aldı ve bu olayın ardından birçok iç savaş yaşandı. Sezar'ın yeğeninin oğlu olan Octavius, adını Augustus olarak değiştirerek yeni lider oldu ve onun hükümdarlığıyla Roma Cumhuriyeti sona ererek Roma İmparatorluğu dönemi başlamış oldu.

Sparta Arkeoloji Müzesi'ndeki Jül Sezar Portresi (MÖ 1'nci yüzyıl)

Praetorian Muhafızlarca Halledilenler

Praetorian Muhafızlar, Roma İmparatorluğu'nda çok önemli bir görev ifa ediyordu: İmparatoru korumak. Bu birim, Roma İmparatorluğu'nun az önce bahsi geçen ilk imparatoru Agustus dönemine dayanır ama "kral katili" olarak nam salmaları daha sonra gerçekleşmiştir. Hükümdara erişme serbestliklerinin olması başlı başına bir problem teşkil ediyordu. Praetorianlar bir imparatordan hazzetmezse hiçbir bedel ödemeden onu devirebiliyor, yerine de istediklerini yerleştirebiliyorlardı.

Praetorian Muhafızlar'nın ondan fazla imparatorun ölümünden sorumlu olduğuna inanılıyor. Bu yakın korumalar Caligula'nın suikastında ve MS 41'de selefi olarak Claudius'un seçilmesinde kritik bir rol oynadı. MS 192'de Commodus'un MS 217'de Caracalla'nın, MS 222'de Elagabalus'un ve 238'de Pupienus ile Balbinus'un öldürülmesinde de onların parmağı vardı.

Praetorian Muhafızlar genellikle bir imparatoru öldürünce yerine başka birini geçirir ama bir süre sonra ona da suikastta bulunuyorlardı. Galba MS 68 yılında tahta çıktıktan sadece bir yıl sonra, eylemlerinden ötürü yeterince ödüllendirilmediğini düşünen Praetorianlarca katledilmişti.

Peki Praetorianlar bunca imparatoru niye öldürüyordu? Antik Roma döneminde güç ve servet sahibi olanlar, pastadan pay almak istiyordu. Çoğu yetkili de öyle. Güçlerini elinde tutmaları görevleri için kritik olan bu birim, para ve nüfuz beklentisiyle imparatorları öldürüp yerlerine başkasını yerleştirmeye fazlasıyla hevesliydi.

Zıvanadan çıkan bu tasfiyelerden ötürü İmparator Büyük Konstantin birimi MS 313 yılında feshetti.

Conqueror’s Blade: Colosseum'un esin kaynağı olan Antik Romalıların kültürünü daha yakından tanımak için kadın dövüşçüler, arenadaki hayvanlar ve Romalıların bizim için ne yaptığı üzerine olan diğer Conqueror Öyküleri yazılarımızı da okuyabilirsiniz.