CONQUEROR ÖYKÜLERİ: KARADAN DEĞİL, DENİZDEN

Dnizleri aşarak, başına geleceklerden bihaber kıyı yerleşimlerini yağmalayan Vikinglerin hikâyeleri, tıpkı onların gemileri gibi Avrupa'nın kıyılarında dolaşmıştır. Peki Norsların özellikle bu savaş türünü tercih etme sebebi neydi?

Basitçe cevaplarsak kara muharebelerini sevmiyorlardı diyebiliriz. Saldırı, istila ve talanlarını gemilerle yapmayı yeğledikleri kesinse de bunun nedeni konusunda rivayet muhtelif.

Vikinglere Uygun Bir Vasıta

Gemiler, kıyılara hızla ve kolayca saldırmalarını sağladıkları için Viking kültürünün ve savaşlarının kilit bir unsuruydu. Büyükçe sandallara benzeyen yelkenlileri nehirlerden içeri girip alıp iç kısımlara ulaşabiliyordu. Bu hareket kabiliyeti, bir de yön bulma becerileri sayesinde herhangi bir yerde ansızın ortaya çıkabiliyorlardı. Bu da Avrupa halklarını dehşete düşürüyordu.

Dar gemilerinin yapımında kullanılan, üst üste çakılabilen keresteler, aralarına yosun, hayvan kürkü veya zift karışımlı yün yapıştırarak su getirmez hale getiriliyordu. İskandinavya'nın sık ormanlarla kaplı olması kereste tedariğini kolaylaştırıyordu. Ne var ki kuzey bölgelerinde ideal keresteyi sağlayan meşe ağacı bulunmadığı için onu yerine çam ağacı kullanılıyordu. Zanaatkârlar ağaç tomruklarını istenilen şekle sokarak kereste haline getiriyor, sonra da demir perçinlerle bunları birbirine tutturuyorlardı.

Yelkenleri ve kürekleri sayesinde Viking gemilerinin hızı ve manevra kabiliyeti artıyordu. Böylece aynı çağın diğer gemilerine karşı üstünlüğe sahip oluyor ve en şiddetli deniz fırtınalarına bile karşı koyabiliyorlardı.

Danimarka'nın Roskilde kasabasındaki tersanede, kalıntılar kullanılarak yeniden inşa edilmekte olan bir Viking gemisi (2003)

Nors Taktikleri

793 yılında Lindisfarne'a yapılmış olan gibi, kayıtlara geçmiş ilk Viking akınları, bir grubun vurkaç taktiğiyle kıyıdaki manastır ve köyleri bastığı, görece küçük çaplı saldırılardı. Gruplar saldırmak istedikleri lokasyonun yakınına demir atar, değerli ne varsa talan eder ve yerliler karşı saldırıya geçemeden denize açılırlardı.

İlk Viking akınları gerçekleştiğinde bunun dini bir sebebi olduğu düşünülmüştü. Manastırlar yok edildiği için keşişler tanrının onları cezalandırdığına inanıyordu. Fakat asıl sebep Vikinglerin hiçbir savaş etiğine sahip olmamasıydı. Kutsal olsun, olmasın ne görseler talan ediyorlardı.

Kıyı Çarpışması 

Vikinglerin akın lokasyonlarına nasıl ulaştığını biliyoruz ama kara muharebelerinin detaylarına indiğimizde, nasıl çarpıştıklarına dair çok az bilgimiz var.

Vikingler çoğunlukla denizlerde savaşıyor, basit olsa da düşmanın kafasını karıştıran taktikler kullanıyordu. Uyumlu ve organize hareket etmemeleri düşman kuvvetlerini şaşkına çeviriyordu. Vikingler hiçbir zaman düşman gemilerini batırmaya çalışmaz, onun yerine bordalama yapıp denetimi ele geçirmeye çalışırlardı. Bu, o dönemde yaygın olarak kullanılan bir taktik değildi.

Vikinglerin deniz muharebeleri sakin kıyı yerleşimlerinde veya dere ağızlarında gerçekleşiyordu. Dolayısıyla taktikleri, mancınık ve koçbaşı kullanılan tarihteki diğer deniz savaşlarındakilerden çok farklıydı. Vikingler ve düşmanları gemilerini yan yana bağlayarak, rakiplerinin hücumunu karşılayacak bir duvar oluştururdu. Kaybedilen gemiler duvardan çıkarılırdı. Taraflardan biri diğerinin kürekçilerini öldürmeyi veya küreklerini kırmayı başarırsa artık manevra yapamayacakları için muharebe sona ererdi.

Viking Çağı'na dair daha çok şey öğrenmek isteyenler festivaller, Vikinglerin içki alışkanlıkları, şaşırtıcı kişisel hijyen alışkanlıkları üzerine olan diğer Conqueror Öyküleri yazılarımızı da okuyabilir.