W starożytności pieśni żyły tak długo, dopóki ludzie pamiętali ich słowa. Nie było możliwości spisywania melodii (zwłaszcza od pieśni folkowych i ballad skaldów) na papierze, pergaminie, skórze zwierząt ani płótnie, dlatego muzyka zmieniała się nie do poznania z biegiem wieków, przekazywana z pamięci kolejnym pokoleniom.
Przeróżne instrumenty strunowe, piszczałki i flety z epoki Wikingów zostały odkryte w wykopaliskach archeologicznych. Arabski kupiec Ibrahim ibn Jakub, który w X wieku odwiedził Hedeby w Danii, opisał zdolności śpiewu Wikingów jako „dudnienie wychodzące z ich gardeł, które przypomina odgłos psa, ale jest o wiele bardziej bestialskie”. Dlatego wiemy na pewno, że lubili sobie pośpiewać, chociaż w starożytnej Skandynawii nie było Lady Gagi ani Justina Timberlake’a na szczytach list przebojów. A propos!
Aksamitny ton głosu oraz instrument, tak dalekie od gardłowych wokali Wikingów, które można usłyszeć na nagraniu, należą do Kristoffera „Juriela” Baileya – naszego Managera Community, który doskonale sobie radzi przy mikrofonie i na polu bitwy w Conqueror’s Blade Śpiewa Drømde mik en drøm i nat – co można przetłumaczyć na „Śniłem dziś w nocy” – świecka pieśń w staronordyjskim, która powstała przed 1300 rokiem. To jedna z najstarszych pieśni z tamtego okresu. Bardzo prawdopodobne, że powstała nawet wcześniej, w Skandynawii za czasów Wikingów.
Zapis nutowy został odkryty w „Codex Runicus” – rękopisie na temat historii, władców oraz prawa Danii spisanym na welinie (pergaminie ze skóry cieląt) w formie run, które odpowiadają literom w alfabecie łacińskim. Ostatnia strona z „Codex Runicus” zawiera dwa pierwsze wersy dobrze znanej pieśni folkowej oraz nuty na czterolinii. Dzięki temu można mieć kuszący wgląd w to, jak muzyka w starożytnej Skandynawii mogła brzmieć.
Myślisz, że śpiewasz lepiej od ABBY? Tutaj mamy słowa do Drømde mik en drøm i nat (podziękowania dla Realm of History):
Staronordyjski |
Polski |
Drøymde mik ein draum i nótt um silki ok ærlig pell, um hægindi svá djupt ok mjott, um rosemd með engan skell. Ok i drauminom ek leit sem gegnom ein groman glugg þá helo feigo mennsko sveit, hver sjon ol sin eiginn ugg. Talit þeira otta jok ok leysingar joko enn — en oft er svar eit þyngra ok, þó spurning at bera brenn. Ek fekk sofa lika vel, ek truða þat væri best — at hvila mik á goðu þel´ ok gløyma svá folki flest´. Friðinn, ef hann finzt, er hvar ein firrest þann mennska skell, fær veggja sik um, drøma þar um silki ok ærlig pell. |
Śniłem dziś w nocy o jedwabiu i pięknych futrach, o zagłówku tak głębokim i miękkim, o niezmąconym spokoju. W tym śnie widziałem niczym przez brudne okno całą nieszczęsną rasę ludzką i strach na każdej twarzy. Liczba ich zmartwień rośnie, a z nimi cała seria rozwiązań – ale odpowiedź to zwykle ciężkie brzemię, nawet jeśli pytanie rodzi ból. Gdy mogłem wciąż spać, pomyślałem, że tak jest lepiej – odpocząć samemu na pięknym futrze i zapomnieć o wszystkich. Spokój, jeśli można go znaleźć, jest w najdalszym zakątku od zgiełku ludzi – i otoczony murem, człowiek może śnić o jedwabiu i pięknych futrach. |
Ten artykuł to część tygodnia muzycznego (10 – 16 maja), kiedy publikujemy wyjątkowe materiały i wspólnie z Booming Tech celebrujemy muzyczną twórczość Wikingów oraz współczesną muzykę zespołu Heilung. Śledź uważnie stronę Conqueror’s Blade dla kolejnych materiałów, konkursu i innych niespodzianek!