Omówienie jednostek sezonu VII: Berserkowie

Nordowie przygotowują się do natarcia w Conqueror’s Blade wraz z premierą Season VII: Wolves of Ragnarok 18 marca. Zbieranie zapasów, ostrzenie toporów i plecenie brody (tak, dotyczy to też Tarczowniczek) – wszyscy pragną dowieść, że w decydującej chwili będą godni dostąpienia zaszczytu wejścia do sal Walhalli. Żadna jednostka nie jest tak spragniona chwalebnego końca jak Berserkowie, pomimo ich rzekomo niepokonanych oddziałów.

Współczesny wizerunek berserka, mimo swojej frazesowości, jest w dużym stopniu prawdziwy. Staronordyjskie słowo „berserkr” jest tłumaczone jako „skóra niedźwiedzia”, co przez wieki rozumiano jako „rozebrany do pasa”. Właśnie tak zachował się trwały obraz wściekłego barbarzyńcy w spodniach z futer – nieodzowny element w literaturze fantasy oraz historycznej. Gdyby odziać berserka w skóry zwierzęce, ten wojownik z szaleństwem w oczach i toporami po bokach zaszarżuje nie bacząc na własne bezpieczeństwo – opis oddaje to idealnie.

Współczesne znaczenie słowa „berserk” („morderczy szał”) nawiązuje do oddawania czci niedźwiedziom (podobnie jak wilkom i dzikom w innych klanach). Oddani wojownicy, noszący skóry i przyjmujący zwierzęcą postać oraz zachowanie, mieli nadzieję, że nabędą dzikość w walce. Myśleli, że w przeciwieństwie do pozostałych, są odporni na rany. Urodzaj pewnych typów grzybów i nasion znalezionych w grobowcach Wikingów sugeruje, że wywoływany przez berserków szał mógł być zwiększany halucynogennymi roślinami. Jednakże niezależnie jak przebiegało ich przygotowanie do walki, nie ma wątpliwości, że berserkowie są skuteczni w trakcie starcia.

W Conqueror’s Blade nie brakuje lekko opancerzonych i ciężko zbrojnych jednostek walczących w zwarciu. Wprowadzając berserków w pełni akceptujemy archetyp, który przetrwał bardzo wiele lat. Dodatkowo, ci sławni nordyccy wojownicy mogą stanąć naprzeciw jednostkom ze średniowiecznego świata, z którymi nie mieliby okazji skrzyżować mieczy (lub toporów).  

Jednostka berserków nie zna delikatności. Istnieje tylko dla jednego celu: by zaatakować wroga bezpośrednio i rozgromić go tak szybko, jak to tylko możliwe, żeby ich szał mógł rozpocząć się na nowo. Dowódca berserków ma do wyboru dwa szyki jednostki: pierwszy zmniejsza zagrożenie od nadchodzących ataków dystansowych, a drugi pozwala przygotować się na brawurowego wroga. Ale to tylko formalność. Krótko mówiąc, jeśli jednostka berserków nie walczy w bitwie, powinna zostać pokonana lub należy ogłosić koniec bitwy. Inne sytuacje oznaczają zaniedbanie obowiązków po stronie wojennika.

Berserkowie mogą, oprócz wymachiwania dwoma toporami z niedźwiedzią skutecznością, wykonać druzgocącą szarżę i schwytać prawie każdego wroga, zanim zaatakują zaskoczonego nieprzyjaciela. Po spożyciu przed bitwą znacznych ilości pewnych substancji, berserkowie mogą na krótko wejść w szaleńczy trans. W tym czasie jednostka będzie mogła wzmocnić swoje, już i tak brutalne, ataki, przy jednoczesnym szydzeniu ze śmierci prosto w jej twarz.